Θερμησία. Ένα παραλιακό χωριό της Ερμιονίδος στην Πελοπόννησο. Το όνομά της αποδίδεται στην Δήμητρα, Θεά της γεωργίας, την οποία λάτρευαν στην περιοχή με το προσωνύμιο «Θερμασία Δήμητρα», όπου υπήρχε και ο ομώνυμος Ναός. Σχετικές πληροφορίες έχουμε από τον Παυσανία τον Περιηγητή, στο έργο του «Κορινθιακά». Επί ενετοκρατίας στον δεσπόζοντα βράχο του χωριού κτίσθηκε οχυρό κάστρο για να ελέγχει το θαλάσσιο και χερσαίο εμπόριο της Βορειανατολικής Πελοποννήσου. Θερμασία ή Θερμησία κυριολεκτικώς σημαίνει ο ζεστός τόπος και κατά συνεκδοχή, στις αγροτικές καλλιέργειες ο πρώιμος τόπος.

 

Η περιοχή αποτελεί έναν απέραντο ελαιώνα που αρχίζει πεδινά από το κύμα της θάλασσας και εκτείνετε μέχρι τις ορεινές πλαγιές της οροσειράς των Αδερών ή κατά την αρχαιότητα Φορβάντιον όρος. Αριθμεί περί τις διακόσιες χιλιάδες (200.000) ελαιόδενδρα με κυρίαρχες ποικιλίες της Κοθρέικης-Μανάκι με την ήπια γλυκιά γεύση και τα έντονα αρώματα και της Κορωνέικης που δίνει εξαιρετικό πικάντικο, πικρό και φρουτώδες αγουρέλαιο με υψηλότατες πολυφαινόλες, από τις οποίες παράγονται κατά μέσον όρο δύο χιλιάδες (2.000) τόνοι εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου. Σε ολόκληρο τον Δήμο μας άλλωστε, τον Δήμο Ερμιονίδος, παράγεται το Προστατευομένης Ονομασία Προελεύσεως ελαιόλαδο «Π.Ο.Π. ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ»